Προσδιορίζονται από το μίσος, όχι από την αγάπη...

Είναι κακό κάποιος να αγαπά την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένειά του; Φυσικά κι όχι. Η δεξιά, ωστόσο, διαχρονικά δεν σταματά εκεί. Την αγάπη για την πατρίδα, τη θρησκεία και την οικογένεια, ακόμα κι όταν είναι ειλικρινής κι όχι υποκριτική, που δεν συμβαίνει πάντα, την ταυτίζει με το μίσος για τις πατρίδες, τις θρησκείες και τις οικογένειες των άλλων. Όταν, επομένως, μισό αιώνα μετά την πτώση τής χούντας των συνταγματαρχών κάποια ορφανά της χρησιμοποιούν το ίδιο σύνθημα δεν το κάνουν γιατί αγαπούν, αλλά γιατί αναζητούν ψηφαλάκια ανάμεσα σε αυτούς που μισούν...

Μπορούν οι τραγοπαπάδες να απαγορεύουν σε βουλευτές που ψήφισαν το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών να εισέρχονται στις εκκλησίες; Ναι, γιατί όχι, μαγαζάκια τους είναι. Αλίμονο, όμως, ούτε επιτρέπεται να χειροδικούν ούτε να υποκινούν σε άσκηση βίας. Κι αυτό όχι τόσο γιατί το απαγορεύει ο νόμος όσο γιατί το απαγορεύει ο Ιησούς Χριστός στον οποίο υποτίθεται πως πιστεύουν...

Αυτή η χώρα χρεοκόπησε το 2009 κι έχασε το 25% του ΑΕΠ της μέχρι και το 2014, η μεγαλύτερη απώλεια παγκοσμίως σε καιρό ειρήνης. Εκείνοι, όμως, που τη χρεοκόπησαν και φτωχοποίησαν τον πληθυσμό της έβρισκαν πάντα μια ζεστή αγκαλιά από τους ρασοφόρους. 

Δεν την έχασαν ούτε όταν παρίσταναν τους μακεδονομάχους για τη Συμφωνία των Πρεσπών. Την απώλεσαν μόνο όταν ψήφισαν ώστε ορισμένοι άνθρωποι να απολαμβάνουν το ίδιο δικαίωμα με την πλειονότητα όταν δεν υπήρχε κανένας πραγματικός λόγος για να μην το απολαμβάνουν. Κι αυτό λέει περισσότερα για τους ιερωμένους από όσα λέει για τη δεξιά τού Κυρίου... 

 
 

Δεν έμεινε κανένας στον κόσμο που να μην τον φθονεί...

"Κύριε Μητσοτάκη, δεν σας κατηγορούν για το ότι υπάρχει πληθωρισμός. Φυσικά και γνωρίζουμε για τις συνέπειες της πανδημίας και των πολέμων στην ευρύτερη περιοχή μας. Σας κατηγορούν, όμως, γιατί είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης στον πληθωρισμό και στους νεκρούς κατ' αναλογία πληθυσμού από covid, αλλά και στο στόχαστρο ακόμα και της Ευρωβουλής και του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για το κράτος δικαίου. Τι απαντάτε";... 

Έχουμε ευρωεκλογές μπροστά μας, ο Κ. Μητσοτάκης θα δώσει μια σειρά συνεντεύξεων, αλλά πολύ φοβάμαι πως κανένας δεν πρόκειται να του κάνει ένα τέτοιο ερώτημα. Και μην κάνοντάς το, ο κάθε και η καθεμιά δημοσιογράφος θα επιβεβαιώνει διά της λογοκρισίας ή αυτολογοκρισίας του/ της την ουσιαστικότητά του...

Ο Κ. Μητσοτάκης έχει φτάσει στο σημείο ακόμα και να αδειάσει από όπλα τα νησιά μας για να τα δώσει στους Ουκρανούς καθ' υπόδειξη του θείου Σαμ. Κι όμως, το αμερικανικό κατεστημένο τον περνά γενεές δεκατέσσερις μέσω της έκθεσης του υπουργείου του των Εξωτερικών... 

Κι αν αύριο μεθαύριο εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ ο Ντ. Τραμπ- εξέλιξη διόλου απίθανη- κι αποσύρει άμεσα τη στήριξή του στην Ουκρανία τι ακριβώς θα έχουμε επιτύχει; Μια τρύπα στο νερό είναι η καλύτερη εκδοχή. Η χειρότερη θα είναι πως για να εξυπηρετήσουμε προσωρινώς κι αποκλειστικώς τα αμερικανικά συμφέροντα θα έχουμε αφήσει ακάλυπτα τα νώτα μας κι ενώ έχουμε ήδη δημιουργήσει ένα μεγάλο εχθρό, τη Ρωσία...

Υπάρχει, βεβαίως, και το ενδεχόμενο ο Κ. Μητσοτάκης να έχει πέσει θύμα τού φθόνου ξένων ηγετών, οι οποίοι να αναρωτιούνται πώς ένας πρωθυπουργός έχει μετατρέψει τη χώρα του στη δεύτερη φτωχότερη της Ευρώπης, αλλά θεωρείται κυρίαρχος σε αυτή. Ενδεχομένως, μόνο που η 9η Ιουνίου δεν είναι πλέον πολύ μακριά και είναι η μεγάλη ευκαιρία στο λαό να αποδείξει ότι το 41% του 50% του εκλογικού σώματος είναι γίγαντας πάνω σε πήλινα πόδια. Και θα το αποδείξει γιατί η αγανάκτηση έχει μετατραπεί σε οργή και πλέον υπάρχει και κάποιος που μπορεί να την εισπράξει... 

  

 

Μόνο με υποχρεωτικότητα της ψήφου με πραγματικές κυρώσεις σώζεται η κοινοβουλευτική δημοκρατία...

Ουδείς μπορεί να προδικάσει το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών γιατί κανείς δεν ξέρει ποιοι και πόσοι θα πάνε να ψηφίσουν. Κι από αυτούς που θα πάνε αρκετοί, αν όχι οι περισσότεροι, θα αποφασίσουν τις τελευταίες εβδομάδες, την τελευταία ημέρα, πάνω από την κάλπη. Μήπως, όμως, έχει φτάσει η στιγμή να συζητήσουμε για την υποχρεωτικότητα της ψήφου με κυρώσεις που να πονάνε λίγο ή πολύ;...

Στην Αυστραλία, για παράδειγμα, η αποχή συνδέθηκε με πρόστιμο 20 δολαρίων. Το ποσό δεν είναι υψηλό, αλλά ώθησε πολλούς να αναρωτηθούν αν είναι ωφέλιμο να το θυσιάσουν αντί να μεταβούν στο πιο κοντινό τους εκλογικό τμήμα και να ψηφίσουν για τις ζωές τους. Το ποσοστό συμμετοχής αυξήθηκε, παρομοίως και σε άλλες χώρες. Κι αν καταλαβαίνω γιατί η δεξιά φοβάται την υποχρεωτικότητα, δεν αντιλαμβάνομαι γιατί να μην την θέτει στη δημόσια συζήτηση η Αριστερά...

Μόνο, άλλωστε, με την υποχρεωτικότητα της ψήφου θα μπορούμε να διαπιστώνουμε τις πραγματικές δυναμικές τής κοινωνίας κι όχι αυτές που αυτοδιαμορφώνονται από πιο περιθωριακές ομάδες με πιο δυναμική, ωστόσο, συμμετοχή στις εκλογικές διαδικασίες. Αμφιβάλλω, για παράδειγμα, αν με την υποχρεωτικότητα παραεκκλησιαστικά μορφώματα όπως η Νίκη θα έπιαναν το όριο του 3%, δημιουργώντας την εικόνα πως η χώρα άγεται και φέρεται από το μεσαίωνα. Δεν βρίσκω, άλλωστε, κανένα άλλο τρόπο για να επιβιώσει η κοινοβουλευτική δημοκρατία τον 21ο αιώνα όταν η τάση είναι στο τέλος να ψηφίζουν μόνο οι υποψήφιοι και οι στενοί τους συγγενείς και συνεργάτες...

 
 

Οι επόμενοι αρχηγοί ΝΔ- ΠΑΣΟΚ ή θα μοιάζουν στον Κασσελάκη ή αντίο ζωή...

Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει αλλάξει τους κανόνες τού πολιτικού παιχνιδιού μια για πάντα και δίχως επιστροφή. Ο επόμενος αρχηγός τής ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ή θα του μοιάζει ή θα περιμένουν αυτά τα δύο κόμματα πολλά χρόνια ξηρασίας. Κι όχι πως με νοιάζει ιδιαιτέρως, αλλά αυτή τη στιγμή οι πολιτικοί αντίπαλοι του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν σε μια τακτική από καθέδρας γελοιοποίησής του με μίζερες εκφράσεις και παρωχημένα επιχειρήματα όταν ο ίδιος βρίσκεται στο πεδίο και σφίγγει τα χέρια και των πέντε εκατομμυρίων ψηφοφόρων με το χαμόγελο στα χείλη. Ποιος λέτε πως θα βγει κερδισμένος;...

Η δαιμονοποίηση Κασσελάκη μόνο καλό τού κάνει όταν γίνεται από αυτούς που του γίνεται. Δεν είναι πρωθυπουργός, δεν είναι βουλευτής, πριν ένα χρόνο δεν ήταν καν κομμάτι τού κομματικού μας συστήματος. Κι επιτέλους, εκείνοι που υπεξαίρεσαν έδρες άλλου κόμματος για να φτιάξουν το δικό τους παραμάγαζο γιατί δεν μπορούν να πιστέψουν ακόμα ότι έχασαν από ένα αμερικανάκι μέσα σε είκοσι ημέρες δεν δικαιούνται να καπηλεύονται την Αριστερά, τις αρχές και τις αξίες της. Τα ψυχολογικά τους προβλήματα δεν θα επιλυθούν από καμία κάλπη, πολλώ δε μάλλον από μία κάλπη που θα τους βρει κάτω από το 3%...

Σε αυτές τις ευρωεκλογές θα εκφραστεί η δυσαρέσκεια ή και οργή για το καθεστώς Μητσοτάκη. Επωφελούμενος, συνεπώς, θα βγει εκείνος που θα πείσει περισσότερους πολίτες ότι είναι ο καλύτερος υποδοχέας αυτής της αγανάκτησης, αυτός δηλαδή που θα πείσει πως είναι η καλύτερη αντιπολίτευση. Δεν χρειάζεται, επομένως, να είσαι διάνοια για να καταλάβεις πως κερδισμένοι δεν θα είναι εκείνοι που σε κάθε δεύτερη πρόταση χρησιμοποιούν τις λέξεις "ΣΥΡΙΖΑ" και "Κασσελάκης". Πώς να περιμένεις, όμως, καλύτερες στρατηγικές κινήσεις από αυτούς που χαντάκωσαν τον Αλέξη Τσίπρα;... 

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ μεταλλάχθηκε το 2015 νυν και πρώην σύντροφοι...

Ο Αλέξης Τσίπρας πήγαινε σε θείες λειτουργίες κι έκανε το σταυρό του όταν ήταν πρωθυπουργός, αλλά κι ως αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν πιστεύει στον θεό, αλλά δεν προχώρησε στο διαχωρισμό κράτους- εκκλησίας. Ο Στέφανος Κασσελάκης πηγαίνει σε θείες λειτουργίες και κάνει το σταυρό του. Ο Στέφανος Κασσελάκης πιστεύει στο θεό, αλλά έχει δεσμευτεί για το διαχωρισμό κράτους- εκκλησίας. Καλά έκαναν και κάνουν και οι δύο και ξέρετε γιατί; Γιατί ήθελαν και θέλουν το ΣΥΡΙΖΑ κόμμα εξουσίας κι όχι ανέξοδης για το σύστημα αριστερής διαμαρτυρίας...

Ο Στέφανος Κασσελάκης αλλάζει το ΣΥΡΙΖΑ για να γίνει ξανά κόμμα εξουσίας, δεν τον μεταλλάσσει, όπως υποστηρίζουν εχθροί κι άσπονδοι φίλοι. Το 17,85% του περασμένου Ιουνίου δεν υποδηλώνει κόμμα εξουσίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ μεταλλάχθηκε, άλλωστε, το 2015 όταν ψήφισε και στη συνέχεια εφάρμοσε το νεοφιλελευθερισμό τού τρίτου μνημονίου, τον οποίο πλήρωσε πολύ ακριβά. Ο Αλέξης Τσίπρας στην πραγματικότητα δεν είχε άλλη επιλογή τότε, αλλά τόσο ο ίδιος όσο και οι υπουργοί του- αρκετοί από τους οποίους έγιναν αποστάτες πριν μερικούς μήνες- δεν δικαιούνται σήμερα να μιλούν για πίστη στις αρχές και στις αξίες τους όταν κι εκείνοι τις προσάρμοσαν στις ανάγκες τής εποχής...

Κι αν ο μέσος ανιδιοτελής ψηφοφόρος δικαιούται να έχει τις ενστάσεις του για τα κολλητιλίκια Κασσελάκη με τους παπάδες και τα θαύματα της κολυμπήθρας, τα στελέχη που του υπενθυμίζουν συχνά πυκνά πως θα κριθεί εκ του αποτελέσματος δεν δικαιούνται να τις εκφράζουν δημοσίως. Εκτός αν εννοούν πως στόχος τού ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να είναι το 3%, παραμένοντας κόμμα αποκλειστικώς της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Αν, όμως, εννοούν πως πρέπει να γίνει ξανά ανταγωνιστικός τής ΝΔ, τότε ας αφήσουν τον Κασσελάκη να προσελκύσει όσο το δυνατό περισσότερους ψηφοφόρους, εκπληρώνοντας τη δέσμευσή του σε όσους τον ψήφισαν τον περασμένο Σεπτέμβριο πως θα νικήσει τον Κ. Μητσοτάκη... 

 

Στο 'να χέρι τη μαφία στ' άλλο χέρι τον Μπελέρη...

Αν ο Φρ. Μπελέρης είναι η αφορμή για να ασχοληθούμε με τα ζητήματα επιβίωσης των Ελλήνων τής Βορείου Ηπείρου, τότε η υποψηφιότητά του για ευρωβουλευτής είναι ευπρόσδεκτη. Αν, όμως, δεν είναι κάτι περισσότερο από εργαλειοποίησή του, τότε πολύ κακό για το τίποτα. Όταν κι αυτή η αλβανική κυβέρνηση, σε συνέχεια των προηγούμενων, σπρώχνει προς την έξοδο την ελληνική εθνική μειονότητα της Βορείου Ηπείρου καταπατώντας και τις περιουσίες της, αλλά εμείς δεν λέμε κουβέντα κανένας Μπελέρη δεν μπορεί να ξεπλύνει την εθνική μας σιωπή...

 Τι έχει κάνει και το καθεστώς Μητσοτάκη για την προστασία τής ελληνικής εθνικής μειονότητας, πέρα από όσα βλέπει η πεθερά; Αντί να κλείσει το δρόμο προς την ΕΕ σε ένα κράτος όπως η Αλβανία που το κυβερνά η μαφία φιλοξένησε έκθεση ζωγραφικής τού πρωθυπουργού της στο Ζάππειο. Ίσως να ισχύει και σε αυτή την περίπτωση πως μαφιόζος μαφιόζου μάτι δεν βγάζει, στο τέλος όμως μένουν οι μειονοτικοί αόμματοι...

Ξεκίνησε ήδη η εκστρατεία φόβου τής ΝΔ, σύμφωνα με την οποία αν καταποντιστεί στις ευρωεκλογές κινδυνεύει η σταθερότητα. Έχουν 158 βουλευτές που μπορεί να τους αυξήσουν αν καταδικαστούν οι Σπαρτιάτες. Ποιον κοροϊδεύουν;... 

Θα μπορούν να συνεχίσουν τη "σταθερότητα" των Τεμπών, των υποκλοπών και της φτωχοποίησης και στις 10 Ιουνίου. Κι αν, τέλος πάντων, η ήττα τους είναι τόσο συντριπτική ας πάνε σε εκλογές. Μήπως και γλιτώσουμε από τη σταθερότητα στη λαμογιά τους...

 
 

Οι πολλές πλευρές της σωστής πλευράς της ιστορίας αφήνουν ακάλυπτη τη χώρα...

Αν θέλουμε να φτάσουμε σε συμφωνία διαρκείας με την Τουρκία θα πρέπει να κάνουμε και υποχωρήσεις. Όποιος το αποκρύβει ή ισχυρίζεται πως οι παραχωρήσεις δεν είναι απαραίτητες είτε υποφέρει από άγνοια είτε ψεύδεται. Αυτό δεν σημαίνει πως θα πρέπει να αποδεχθούμε οποιεσδήποτε παραχωρήσεις, αλλά το πολιτικό σύστημα οφείλει επιτέλους να πει στον ελληνικό λαό πως έχει και η Τουρκία δικαιώματα στο Αιγαίο...

Το μεγάλο πρόβλημα με την εξωτερική πολιτική Μητσοτάκη δεν είναι πως συζητά με την Τουρκία. Ούτε καν πως συζητά με άκρα μυστικότητα. Είναι το ότι συζητά με πρωτεύοντα στόχο πώς ο πρωθυπουργός θα γίνεται αρεστός στους Αμερικανούς, με το μυαλό στη δική του επόμενη ημέρα. Τι θα γίνει, όμως, για παράδειγμα, αν το Νοέμβριο εκλεγεί ο Ντ. Τραμπ κι αποσύρει κι επισήμως τη στήριξη των ΗΠΑ στην Ουκρανία; Δεν θα έχουμε μείνει εντελώς ακάλυπτοι απέναντι στην εκδίκηση της Ρωσίας; Από πού κι ως πού ενεργούμε συνεχώς ως χρήσιμοι ηλίθιοι των Αμερικανών χωρίς να κερδίζουμε τίποτα επί τής ουσίας;...

Η Ουκρανία δικαιούται να είναι ανεξάρτητη και το Ισραήλ να έχει ένα ασφαλές από εξωτερικούς κινδύνους κράτος. Και η Ρωσία, ωστόσο, δικαιούται να μην καταπιέζονται οι ρωσόφωνοι στην ανατολική Ουκρανία, η Παλαιστίνη να έχει το δικό της κράτος και οι Παλαιστίνιοι να μην είναι θύματα γενοκτονίας, καθώς και να μην σκοτώνονται Ιρανοί αξιωματούχοι σε ιρανικό έδαφος από ξένες δυνάμεις. Η σωστή πλευρά τής ιστορίας, επομένως, περιέχει πολλές πλευρές. Όποιος βλέπει μόνο μερικές δεν συντάσσεται σε καμία περίπτωση με το διεθνές δίκαιο, αλλά αποκαλύπτεται ως καθ' έξιν δουλοπρεπής...