Κυριακή 18 Ιουνίου 2017

Έλα όμως που δεν κυβερνά ο Κούλης...

Ξεκινώ με ένα καλά λησμονημένο στερεότυπο: ο δημοσιογράφος οφείλει να ελέγχει την εξουσία. Στην τελευταία προφανώς συμπεριλαμβάνεται και η αξιωματική αντιπολίτευση. Μόνο που όσο και να 'ναι ο κάθε λαός αναρωτιέται πρωτίστως αν εκείνοι που κυβερνούν κι όχι αν εκείνοι που αντιπολιτεύονται τα κάνουν όλα σύμφωνα με το νόμο και την ηθική. Κι αν ακόμα αυτοί που σήμερα δεν βρίσκονται στα υπουργικά έδρανα βρίσκονταν παλαιότερα σε αυτά έχουν λερωμένη τη φωλιά τους για τον πρότερο βίο τους, οι πολίτες ενδιαφέρονται και με το δίκιο τους για φρέσκα κι όχι για παλιά, ξινισμένα σταφύλια...

Γι' αυτό και τους προκαλεί αλγεινή εντύπωση να διαβάζουν ή να ακούν σε συγκεκριμένα ΜΜΕ μόνο σκάνδαλα που αφορούν τη ΝΔ κι όχι τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, λες και δεν υπάρχει ούτε μια σκοτεινή υπόθεση που να αφορά τους σημερινούς συγκυβερνώντες. Επιτρέψτε μου να γνωρίζω ότι υπάρχουν τέτοιου είδους υποθέσεις, τις οποίες βεβαίως και γνωρίζουν πολύ καλά κι εκείνοι που δημοσιογραφούν σαν να κυβερνούν ο άθλιος Κούλης, ο Άδωνις ή ο Μ. Βορίδης...

Σε καμία περίπτωση δεν υπονοώ πως πρέπει να δώσουμε συγχωροχάρτια για τα αμαρτήματα του παρελθόντος ή πως αυτά δεν αφορούν το δημόσιο συμφέρον κι επομένως δεν οφείλουν οι δημοσιογράφοι να ασχολούνται μαζί τους. Τα διάφορα "Ντινάν" είναι δικαστικό και πολιτικό χρέος να αποκαλυφθούν και οι υπεύθυνοι να λογοδοτήσουν και να τιμωρηθούν. Αν, όμως, η σημερινή κυβέρνηση δεν επιθυμεί να τη διαδεχθεί ο άθλιος Κούλης, ο οποίος από όπου κι αν τον ψάξεις θα τον βρεις εκτεθειμένο, υποχρεούται να μην κλείνει τα μάτια στις λαμογιές των δικών της και να επιβάλλει το νόμο τής ομερτά στα φιλικά της μίντια για τα λάθη της...

Καταλαβαίνω ότι κάποιες και κάποιοι στο ΣΥΡΙΖΑ διατηρούν ευρύτερες φιλοδοξίες από αυτές που καλύπτουν τα σημερινά τους αξιώματα. Αν θέλουν, όμως, να τις υλοποιήσουν δεν είναι απαραίτητο να αποκρύβουν τα λάθη ή τις παραλείψεις τους, αλλά να τα παραδέχονται και να τα διορθώνουν. Δεν είναι αμαρτία να μην είσαι αλάνθαστος, είναι ωστόσο να βουλώνεις στόματα, πολλώ δε μάλλον όταν αυτό γίνεται με άκομψο τρόπο...

Σε αυτό το πλαίσιο και οι φιλικώς προσκείμενοι δημοσιογράφοι δεν υπηρετούν τον Αλ. Τσίπρα και το τσίρκο του όταν περιορίζονται στο να περιγράφουν τα ανύπαρκτα ρούχα τού βασιλιά ή όταν επιτίθενται αποκλειστικώς στον άθλιο Κούλη, στην Φώφη ή στον Σταύρο σαν να εργάζονται εκείνοι στο Μαξίμου. Αν αγαπούν πράγματι τον πρωθυπουργό τους κι όχι αποκλειστικώς τα προνόμια που συνεπάγεται η συναναστροφή με την εξουσία έχουν καθήκον να του ανοίγουν τα μάτια ώστε να αποφεύγει ή να καταπνίγει εν τη γενέσει τους τα κακώς κείμενα. Σε διαφορετική περίπτωση με αναγκάζουν να τους αποκαλώ αυλοκόλακες με στολή Ρομπέν των Δασών, που αντί να τα βάζουν, όμως, με τον σερίφη τού Νότιγχαμ περιορίζονται στο να του ξεσκονίζουν το καπέλο...

 



  

Δεν υπάρχουν σχόλια: