Στουρνάρια στην κοινωνική ευαισθησία, ξεφτέρια στη λαμογιά...

Έχω υποστηρίξει κι επιμένω σε αυτό ότι υπάρχουν συντάξεις που μπορούν, αλλά και συντάξεις που πρέπει να περικοπούν, ανεξαρτήτως αν αυτή είναι η επιθυμία και του ΔΝΤ, για να καταστεί βιώσιμο το ασφαλιστικό και να απονεμηθεί κοινωνική δικαιοσύνη. Επαναλαμβάνω ότι δεν αναφέρομαι σε εκείνους που έβαζαν από την τσέπη τους χρήματα ή οι ιδιώτες εργοδότες τους για να μπορούν στα γεράματά τους να έχουν μια καλή σύνταξη, αλλά σε αυτούς που συμπεριφέρονταν με το δημόσιο ταμείο σαν να ήταν δικό τους. Εκείνοι, ωστόσο, που συμμετείχαν στην κλειστή ομάδα λήψης αποφάσεων την εποχή τού χρηματιστηρίου ή την εποχή των μνημονίων και συνέβαλαν στην κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων δεν διαθέτουν την ηθική νομιμοποίηση να μιλούν για αυξήσεις ορίων ηλικίας, για αντικατάσταση της δημόσιας από την ιδιωτική ασφάλιση και για την παροχή μόνο των στοιχειωδών στους πολίτες στον τομέα τής υγείας...

Φυσικά κι αναφέρομαι και στον Γ. Στουρνάρα, ο οποίος ήταν σύμβουλος του αρχιερέα τής διαπλοκής όταν τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων τζογάρονταν στο χρηματιστήριο τον καιρό τής μεγάλης φούσκας και σφοδρός υπέρμαχος των μνημονιακών πολιτικών, όπως το PSI, που "κούρεψε" όχι μόνο ιδιώτες, αλλά κι ασφαλιστικά ταμεία και νοσοκομεία. Ο διοικητής, επομένως, της Τραπέζης της Ελλάδος δικαιούται να είναι όσο νεοφιλελεύθερος γουστάρει και να καταθέτει δημοσίως τις ιδεοληψίες του. Οφείλει, ωστόσο, πρώτα να ζητήσει συγγνώμη και για τις δικές του ευθύνες για το ότι σήμερα καταρρέει το ασφαλιστικό σύστημα της χώρας κι αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα ο πόλεμος γενεών βρίσκεται προ των πυλών...

Θα μπορούσε, άλλωστε, να δώσει ο ίδιος το καλό παράδειγμα και να παραιτηθεί μέρους των "γενναιόδωρων", για να χρησιμοποιήσω ένα δικό του επίθετο, απολαβών του. Αυτό βεβαίως και δεν θα έσωζε τα δημόσια οικονομικά, αλλά έστω και σε επικοινωνιακό επίπεδο, έστω και υποκριτικά θα έστελνε ένα μήνυμα συμπαράστασης στο δοκιμαζόμενο ελληνικό λαό. Μόνο που όλοι αυτοί οι σφουγγοκωλάριοι της εξουσίας, οι θιασώτες τής χυδαίας θατσερικής αντίληψης ότι δεν υπάρχει κοινωνία παρά μόνο άτομα κι άρα ο καθένας παλεύει μόνος του, δίχως κανόνες κι αρχές, για το ψωμί και το παντεσπάνι του δεν έχουν κανένα πρόβλημα να ζητούν θυσίες αποκλειστικώς από τους άλλους...

Τι, αλήθεια, θυσίασε από το λάιφσταϊλ του ο "πολύς" Γ. Στουρνάρας για να μας κουνά το δάχτυλο κάθε τρεις και λίγο; Μήπως απώλεσε τη βίλα του στη Σύρο, την οποία αγόρασε μαζί με τον κολλητό του Γ. Παπαντωνίου, ή μήπως η σύζυγός του έδωσε πειστικές εξηγήσεις για τη στενή διαπλοκή της με τα "μαύρα" χρήματα του ΚΕΕΛΠΝΟ; Οι ηγέτες οδηγούν με το παράδειγμα, αλλά από πού να παραδειγματιστεί ο Γ. Στουρνάρας όταν το ίνδαλμά του, ο Κ. Σημίτης, παραδέχθηκε ότι εξέθεσε τον Τ. Γιαννίτση- αν υποθέσουμε πως η παρέμβαση του τελευταίου στο ασφαλιστικό προ 15ετίας θα ήταν σωτήρια- γιατί προείχαν η ΟΝΕ και οι Ολυμπιακοί Αγώνες, τις συνέπειες των οποίων βιώνουμε σήμερα;...

Όποιος δεν μπορεί να σπάει αβγά δεν δικαιούται να απαιτεί από την Ιστορία να τον δικαιώσει. Πόσω μάλλον όταν είναι φαύλος, κομπλεξικός κι ένας ευθυνόφοβος για τον οποίο θα έπρεπε να είχε συσταθεί εδώ και καιρό πληθώρα προανακριτικών επιτροπών κι ο οποίος πέταξε στους συνεργάτες και στους διαδόχους του τις συνέπειες των δικών του, ολόδικών του εγκλημάτων...