Τετάρτη 22 Ιουνίου 2016

Το Brexit δουλεύει για το σοσιαλισμό, ρωτήστε και Σόιμπλε-Κούλη...

Δεν έχει λάβει την απαραίτητη διάσταση στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης, που όταν δεν προπαγανδίζουν συνηθίζουν να διυλίζουν τον κώνωπα και να καταπίνουν την κάμηλο, αλλά ενδεχομένως να αποδειχθεί και η είδηση της πενταετίας. Αναφέρομαι στις πανικόβλητες δηλώσεις Σόιμπλε μπροστά στον κίνδυνο του Brexit, ο οποίος για πρώτη φορά παραδέχεται ότι η Ευρώπη δεν είναι τέλεια, αλλά είναι προτιμότερο να βρίσκονται όλοι σε αυτή για να την αλλάξουν από κοινού...

Βεβαίως πίσω από αυτήν την καθ' όλα ασυνήθιστη για τα δικά του στάνταρ τοποθέτηση του υπουργού Οικονομικών της ισχυρότερης χώρας τής Ε.Ε. κρύβεται η γερμανική ελίτ, η οποία τρέμει όσο οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή ελίτ την έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας. Αν κατάφερε να χτίσει αναχώματα για το Grexit, κατανοεί πως αυτό θα ήταν πολύ δύσκολο για το Brexit. Πόσω μάλλον αν στην περίπτωση που αυτό συμβεί, τότε κανένας δεν μπορεί να αποκλείσει Frexit, Italexit κ.ο.κ.

Ενδεχομένως όλα αυτά να είναι επικοινωνιακά τρικ τού Βερολίνου για να αποφύγει τα χειρότερα και μόλις τα αποφύγει να επιστρέψει στη γνωστή άκαμπτη στάση του. Η Γερμανία, ωστόσο, είναι υποχρεωμένη να αλλάξει τη νοοτροπία της όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα του βρετανικού δημοψηφίσματος, ιδίως αν σε λίγες ημέρες σχηματιστεί και στην Ισπανία αριστερή κυβέρνηση. Δεν μπορεί να είναι το μέλλον τής Ευρώπης, για παράδειγμα, ο εργασιακός μεσαίωνας. Η ανταγωνιστικότητα και η ανάπτυξη είναι καλοδεχούμενες μόνο εφόσον συνδυάζονται με κάτι παραπάνω από αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και, γενικότερα, τουλάχιστον ικανοποιητικούς όρους διαβίωσης για την πλειονότητα των πολιτών...

Είναι κοινότοπο, αλλά η ευτυχία δεν υπολογίζεται μόνο με τα χρήματα που βγάζει κάποιος. Τι να τα κάνει αν αυτό σημαίνει πως θα εργάζεται ακατάπαυστα, σε καθεστώς πλήρους εργασιακής ανασφάλειας και με ένα ανύπαρκτο κοινωνικό κράτος; Αν, άλλωστε, το χαμηλό κόστος εργασίας ή η ευκολία στις ομαδικές απολύσεις αποτελούσαν τα σημεία-κλειδιά για την ανταγωνιστικότητα τότε δεν θα θεωρούσαμε κράτος-πρότυπο τη Νορβηγία, αλλά το Μπαγκλαντές...

Χαίρομαι που όλα αυτά αρχίζει να τα αντιλαμβάνεται κι ο αρχηγός Κούλης, έστω κι αν η μεταστροφή του δεν πηγάζει από τη συνείδησή του αλλά από την ψηφοθηρία. Ο πρόεδρος της ΝΔ, μάλιστα, εμφανίστηκε στο ΣΕΒ πιο σοσιαλιστής κι από τους σοσιαλιστές ψέγοντας τους μεγαλοεπιχειρηματίες για το ότι έχουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό και για το ότι ο πατριωτισμός τους περιορίζεται στο να χτίζουν εκκλησίες στα χωριά τους. Μου αρέσει Κούλη αυτή η ταξική σου μεταστροφή, μόνο που σου θυμίζω πως είναι ακριβώς η ιδεοληψία τού νεοφιλελευθερισμού που πρεσβεύεις κι εσύ αυτή που επιτρέπει στους πλούσιους να γίνονται πλουσιότεροι εκμεταλλευόμενοι και τους φορολογικούς παραδείσους...

Είναι αυτή ακριβώς η αρρύθμιστη αγορά που προκαλεί παγκόσμιες οικονομικές κρίσεις συχνότερα κι από τους σεισμούς στην Ιαπωνία και που επιτρέπει σε όλους αυτούς τους "κυρίους" να περιορίζονται σε "tax free" φιλανθρωπίες αντί να συνεισφέρουν στο κρατικό ταμείο ανάλογα με τις δυνάμεις τους. Όταν, επομένως, εσύ Κούλη και οι ομοϊδεάτες σου τους παραχαϊδεύεται με τις φοροελαφρύνσεις που συνήθως γίνονται βίλες στο Σεν Τροπέ κι όχι επενδύσεις που ανοίγουν αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας είναι αστείο να αυτοπαρουσιάζεσαι ως Ρομπέν των φτωχών, πόσω μάλλον όταν μέχρι πρότινος τουλάχιστον χαρακτήριζες ιδεοληψία την κοινωνική δικαιοσύνη. Τι έγινε Κυριάκο, σε πρόδωσαν οι φίλοι σου πριν καν σου επιτρέψουν να διεκδικήσεις την πρωθυπουργία;...  

 


Δεν υπάρχουν σχόλια: