Η ριζοσπαστική Αριστερά ντρέπεται σήμερα και για λογαριασμό σου Αλέξη μου...

Ο Αντ. Σαχλαμαράς δεν είναι ακροδεξιός μόνο στην προεκλογική τακτική, αλλά και στην ψυχή. Γι' αυτό και δεν εκπλήσσομαι από τη μισαλλόδοξη προπαγάνδα νόμου, τάξης κι ασφάλειας που έχει εξαπολύσει τις τελευταίες ημέρες. Είναι και λογικό όταν εσύ αποτελείς το μεγαλύτερο δημόσιο κίνδυνο για τη χώρα να τον ανακαλύπτεις στην ξανθή κουπ Ξηρού ή στους μετανάστες. Εχουμε έναν πρωθυπουργό ο οποίος δεν έχει επιχειρήματα για να στηρίξει τα δυόμισι χρόνια τής πρωθυπουργίας του κι ο οποίος καταφεύγει στη δοκιμασμένη συνταγή τής κινδυνολογίας, της τρομοϋστερίας και του ρατσισμού προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Ο λαός δεν φοβάται τον Χρ. Ξηρό, τον Ν. Μαζιώτη, τον Ν. Ρωμανό και τους υπόλοιπους αντάρτες πόλης. Δεν συμφωνεί με τις πρακτικές τους, ανάμεσά τους κι ο γράφων, αλλά το τελευταίο πράγμα που σκέφτεται πριν βγει από το σπίτι του με κατεύθυνση τον ΟΑΕΔ για το επίδομα ανεργίας, την εργασία-δουλεία του, για να πληρώσει λογαριασμούς ή για να τα βάλει με το γραφειοκρατικό τέρας τού Δημοσίου είναι μήπως τον περιμένει στη γωνία κάποιος "τρομοκράτης" για να τον μπουμπουνίσει. Εχει τόσους άλλους τρομοκράτες με κοστούμια φορτωμένους στην καμπούρα του που οι Ξηροί του φαίνονται παιδάκια με τα κουβαδάκια τους...

Ερήμην, εξάλλου, άλλου έργου ο, για λιγότερες από 20 ακόμα ημέρες, πρωθυπουργός μας περιοδεύει στο φράχτη-τερατούργημα του Εβρου, ο οποίος αποτελεί ντροπή για τον ανθρώπινο πολιτισμό, ισομεγέθη με την "πράσινη γραμμή" στην Κύπρο ή το τείχος που χωρίζει τους παλαιστίνιους από τους ισραηλινούς. Αυτός ο νεοφιλελεύθερος, ο οποίος δεν έχει πρόβλημα με τα κεφάλαια των μεγαλοεπιχειρηματιών ή των εφοπλιστών να ταξιδεύουν ελεύθερα σε φορολογικούς παραδείσους, είναι υπερήφανος για ένα σύγχρονο τείχος τού αίσχους, το οποίο εμποδίζει την πρόσβαση σε μια καλύτερη ζωή για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Ακόμα και στεγνά οικονομικώς να το δει κανείς η συνεισφορά των μεταναστών στην ελληνική οικονομία είναι τεράστια. Αν υπάρχουν, για παράδειγμα, ακόμα πρωτογενής παραγωγή κι ασφαλιστικοί φορείς σε αυτόν τον τόπο το οφείλουμε σε σημαντικό βαθμό στους "παράνομους" που ήρθαν κάποια στιγμή στη χώρα μας. Κι αν αυτή η πατρίδα αποφασίσει να μοιράσει τον πλούτο της ισομερώς, τότε υπάρχει άφθονος χώρος για όλα τα λουλούδια να ανθίσουν. Τότε μόνο οι τσουκνίδες τύπου Σαχλαμαρά, ο οποίος έβαλε τη Χρυσή Αυγή στη φυλακή αλλά έκανε την ιδεοληψία της νόμους τού κράτους, θα περισσεύουν...

Κι από την άλλη έχεις έναν υποψήφιο πρωθυπουργό τής Αριστεράς που αντί να συμβάλλει ώστε να βγει ο τόπος από τον σκοταδισμό πηγαίνει σε αγιασμούς υδάτων κι αφήνει περιστέρια να πετάξουν στο φονταμενταλιστικό ελληνικό ουρανό. Κατανοώ ότι ζούμε σε μια κοινωνία που αν πεις πως είσαι άθεος είναι σαν να έχεις ομολογήσει δημοσίως ότι είσαι παιδόφιλος, συζυγοκτόνος και καταχραστής δημόσιου χρήματος μαζί. Η Αριστερά, όμως, Αλέξη μου υποτίθεται πως έρχεται για να εκπολιτίσει αυτήν τη χώρα, όχι για να διαιωνίσει συντηρητικά αντανακλαστικά. Αν είναι να κυβερνήσει με βάση τη διαχειριστική λογική τού "δεν αγγίζουμε ιερές αγελάδες" δεν υπάρχει λόγος να αλλάξουμε τους σαμαροβενιζέλους, οι οποίοι είναι άλλωστε και πιο ορίτζιναλ θρησκόληπτοι και καλβινιστές. Δεν είναι ντροπή αλλά επιλογή το να μην πιστεύεις στον θεό, όπως βεβαίως δεν είναι ντροπή και να πιστεύεις. Δεν είναι ντροπή να θέτεις τη στάση πληρωμών στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, πόσω μάλλον όταν αυτό σου το όπλο κάνει όλο τον πλανήτη να τρέμει. Ντροπή είναι μόνο να μην είσαι υπερήφανος για την ιδεολογία σου, τις επιλογές ζωής που έχεις κάνει και τις πολιτικές σου, εν τέλει να ντρέπεσαι γι' αυτό που είσαι και να δίνεις υπερβολική σημασία στο τί θα πει ο κόσμος. Μπορεί κάποιοι, ακόμα και οι περισσότεροι Αλέξη μου, να πιστέψουν ότι έγινες χριστιανός επειδή σε είδαν δίπλα σε αυτό το απολίθωμα σκέψης που λέγεται μητροπολίτης Σεραφείμ. Η Αριστερά, ωστόσο, που θέλει να βαυκαλίζεται πως είναι ριζοσπαστική και την οποία υποτίθεται πως εκπροσωπείς, αισχύνεται σήμερα και για λογαριασμό σου...