Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2014

Πότε απαγόρευσε ο Ιησούς από μια ετοιμοθάνατη να διαλέξει την ημέρα τής εξόδου της;...

Πιστέψτε με, έχω κάθε καλή διάθεση να πιστέψω στον θεό. Με και μας συμφέρει, άλλωστε, να πιστεύουμε ότι ναι μεν θα υποφέρουμε σε αυτήν τη ζωή, αλλά στην επόμενη θα ανταμειφθούμε για τις όποιες θυσίες και τα όποια βάσανα περάσαμε σε τούτη εδώ. Κι ούτε έχω πρόβλημα με τους ανθρώπους που πιστεύουν σε κάποια ανώτερη δύναμη, αρκεί να μη μου επιβάλλουν με το ζόρι την θεωρία τους, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα από τη στιγμή που γεννιόμαστε μέχρι την ημέρα που πεθαίνουμε, και να μην κατατάσσουν στη χορεία των δαιμονισμένων εκείνους που το μόνο χέρι τού θεού που αναγνωρίζουν πίσω από την ύπαρξή μας είναι αυτό του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα. Δυσκολεύομαι, ωστόσο, να ανταποκριθώ θετικώς σε αυτήν την ψευδαίσθηση κάθε φορά που διαβάζω ειδήσεις που αφορούν, για παράδειγμα, τον θάνατο από καρκίνο ανθρώπων που δεν έχουν πατήσει καν τα 30. Και με ενοχλεί η απαγόρευση της ευθανασίας, την οποία επιβάλλουν κατά κύριο λόγο οι θρησκόληπτοι με το σκεπτικό πως ο θεός μάς δίνει τη ζωή και μόνο αυτός έχει το δικαίωμα να μας την πάρει. Τί κι αν υποφέρει στο μεσοδιάστημα κάποιος άρρωστος με καταληκτική ασθένεια; Οι φονταμενταλιστές, ως επικυρίαρχοι της ηθικής, δογματίζουν πως ο μαζοχισμός, τον οποίο έχουν κάθε δικαίωμα να επιτρέπουν στη δική τους ζωή όχι όμως και σε αυτή οποιουδήποτε άλλου, είναι ο δρόμος που οδηγεί στη βασιλεία των ουρανών κι άρα πρέπει να τον ακολουθούμε εκόντες άκοντες...

Η εικονιζόμενη 29χρονη Μπρίτανι Μέιναρντ θα πέθαινε από καρκίνο τού εγκεφάλου μέσα στους επόμενους έξι μήνες. Μέχρι να αφήσει την τελευταία της πνοή θα υπόφερε όπως δεν αξίζει σε κανένα ανθρώπινο πλάσμα, όποιες αμαρτίες κι αν έχει κάνει στη ζωή του, και θα έβλεπε την αξιοπρέπειά της να καταρρακώνεται. Αυτή η γυναίκα αποφάσισε να διαλέξει η ίδια την ημέρα που θα πέθαινε και να αποχαιρετήσει αυτόν τον κόσμο με τον τρόπο που εκείνη το επιθυμούσε, έχοντας ακόμα σώας τας φρένας για να λάβει μια τέτοια απόφαση και με πλήρη επίγνωση της ιατρικής της κατάστασης. Ποιός ανάμεσά μας, είτε λέγεται μεμονωμένο άτομο είτε εκκλησία είτε πολιτεία, θα μπορούσε να έχει την απαίτηση από αυτήν την κοπέλα να συνεχίσει να ταλαιπωρείται, ακόμα κι αν υπήρχε ένα ελάχιστο ποσοστό σωτηρίας της το οποίο άλλοι θα είχαν κάθε δικαίωμα να εξαντλήσουν για τον εαυτό τους και μόνο; Ποιός μπορεί να απαγορεύει δια νόμου σε ελεύθερα όντα να αποφασίζουν την ημέρα και τον τρόπο τής εξόδου τους; Αν κάποιος φοβάται τη μήνι τού θεού, είναι δικαίωμά του να μην αυτοκτονήσει ή να μη ζητήσει την ευθανασία του, να αυτομαστιγώνεται, να σταυροκοπιέται ολημερίς κι ολονυχτίς ή να συμπεριφέρεται με δοτούς, ούτε καν δικούς του ψυχαναγκασμούς, όπως είναι η νηστεία συγκεκριμένες περιόδους τού χρόνου. Επ' ουδενί, ωστόσο, δεν δικαιούται να απαγορεύει στους άλλους να συναντήσουν τον πλάστη τους μια ώρα αρχύτερα, αν θεωρήσουμε πως αυτός υπάρχει και δεν είναι το μεγαλύτερο ψέμα από καταβολής κόσμου, και να του τα ψάλουν γιατί τους έκανε να υποφέρουν στην επίγεια ζωή...

Το ίδιο ισχύει, για παράδειγμα, και με την καύση των νεκρών. Από πού κι ως πού είναι παράνομο να ζητήσει κάποιος την αποτέφρωσή του; Σε ποιόν κάνει κακό με αυτόν τον τρόπο; Κι όσοι πιστεύουν ότι έτσι προσβάλλεται ο θεός τους, τότε στη φαντασία τους έχουν πλάσει έναν θεό κατ' εικόνα και καθ' ομοίωσίν τους, δηλαδή μικρόψυχο, κομπλεξικό κι αδύναμο να δει τη συνολική εικόνα και να κρίνει με βάση αυτή κάθε ανθρώπινη ψυχή. Κι αν ο θεός, ο οποίος υποτίθεται πως είναι άμωμος, μπορεί να συγχωρεί τους αμαρτωλούς, φαντάζομαι πως το ίδιο ισχύει και για τους τραγοπαπάδες, οι οποίοι όσο άγιοι κι αν υποθέσουμε πως είναι οι ίδιοι θα μπορέσουν να βρουν λίγη καλοσύνη για να ψάλουν την εξόδιο ακολουθία σε κάποιον πιστό χριστιανό, ο οποίος πορεύτηκε σε όλη του τη ζωή με βάση το χριστιανικό δόγμα αλλά στο τέλος θέλησε να κάνει μια παρασπονδία και να ζητήσει την καύση του. Δεν είμαι ειδήμων, και παρακαλώ όποιον είναι να με διαψεύσει, αλλά δεν νομίζω πως μίλησε ποτέ ο Ιησούς κατά τής καύσης νεκρών, κατά τής ευθανασίας, κατά των γυναικών στο Αγιο Ορος, κατά τού σεξ πριν το γάμο κι όλων εκείνων των απαγορεύσεων που μετέπειτα θέσπισε η εκκλησία για να μας πείσει πως είναι αμαρτία να είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες, πάθη ή κι ελαττώματα βρε αδερφέ. Κι αν ακόμα το έκανε, θα ήταν λάθος του. Αντιθέτως, σε όλα αυτά έδωσαν, δίνουν και, πολύ φοβάμαι, πως θα δίνουν ρεσιτάλ οι απανταχού γραμματείς και φαρισαίοι...   



 



Δεν υπάρχουν σχόλια: