Παρασκευή 3 Ιανουαρίου 2014

There is no business like...πατριωτισμός business

Λένε πως ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων. Για κάποιους, όμως, αποτελεί και το πρώτο. Πρόκειται, για παράδειγμα, για εκείνους που πλουτίζουν όλα αυτά τα χρόνια χρησιμοποιώντας ως επιχείρημα την τουρκική απειλή για να καρπώνονται οι ίδιοι μίζες δισεκατομμυρίων ευρώ. Και να που έπρεπε να πάει ένας πρώην υποψήφιος πρωθυπουργός φυλακή για να αρχίσουν να κελαηδούν τα ορφανά "αηδονάκια" τής διαφθοράς, τύπου Αντ. Κάντα και Π. Ευσταθίου, και να μας αποκαλύπτουν πως ο εχθρός δε βρισκόταν στην πραγματικότητα στην Αγκυρα και στο βαθύ τουρκικό κράτος, αλλά πολύ πιο κοντά, στη λεωφόρο Μεσογείων, στο "δικό μας" υπουργείο Αμυνας δηλαδή κι όπου αλλού κάποιοι ένστολοι και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι έκαναν το πάρτι τού αιώνα πουλώντας μας αγνό πατριωτισμό και μίσος για τους τουρκοπροσκυνημένους...

Σκεφτείτε μόνο αν όλος αυτός ο πακτωλός χρημάτων που διακινήθηκε ειδικώς την τελευταία 15ετία για εξοπλιστικά προγράμματα ενόψει ενός πολέμου που αν λάβει χώρα δεν θα κερδηθεί, έτσι κι αλλιώς, στα πεδία των μαχών αλλά στη διπλωματική σκακιέρα, επενδυόταν στην παιδεία, στην υγεία ή στον εξορθολογισμό τής δημόσιας διοίκησης, οι οποίες βρίσκονταν διαχρονικά στο περιθώριο γιατί η ουσία δήθεν ήταν να διατηρούμε την οπλική ισορροπία τού τρόμου με την Τουρκία. Κι έτσι γενιές και γενιές μεγάλωσαν και μεγαλώνουν με την πεποίθηση ότι είναι προτιμότερο να στερούνται εργαστήρια στα σχολεία τους ή ράντζα στα νοσοκομεία τους παρά να απειλούνται από προβοκάτσιες τύπου Ιμίων...

Κανόνια κι όχι βούτυρο, αυτά επιλέγουν χρόνια τώρα οι εξωνημένες πολιτικές και στρατιωτικές ηγεσίες μας. Κι από κοντά οι "φίλοι" μας οι γερμανοί, οι αγγλογάλλοι και οι αμερικανοί, που από τη μια παριστάνουν τους θιασώτες τής δημοσιονομικής πειθαρχίας και υπερασπίζονται την άγρια λιτότητα σε βάρος τού λαού κι από την άλλη πιέζουν την Ελλάδα για νέες αγορές πολεμικών αεροπλάνων και φρεγατών, αρμάτων μάχης και λοιπού οπλισμού, δωροδοκώντας μάλιστα εκείνους από τους οποίους περνούν οι υπογραφές...

Μπήκαν, επομένως, στην Πόλη οι οχτροί, μόνο που ήταν κυρίως έλληνες, απλώς πιο "πατριώτες" από εμάς τους υπολοίπους που δεν αγαπάμε την πατρίδα μας γι' αυτό και προτιμούμε να πλάθονται ελεύθεροι πολίτες παρά υπάκουα στρατιωτάκια ενός συστήματος στο οποίο περισσεύει η υποκρισία. Γι' αυτό και πρέπει, επίσης, να πηγαίνουμε φαντάροι, για να ξεκουράζουμε τους εξουθενωμένους από το καθισιό καραβανάδες μας, οι οποίοι θεωρούν όποιον ανάμεσά τους γνωρίζει πόσο κάνει ένα κι ένα μαθηματική ιδιοφυία κι απομυζούν το υστέρημα του ελληνικού λαού για να φυλάσσουν Θερμοπύλες που έχουν αλωθεί προ πολλού. Μόνο τυχαίο δεν είναι, εξάλλου, που όσο πιο φαύλος είναι κανείς τόσο περισσότερο πατριώτης και ιδεολόγος θέλει να αυτοπαρουσιάζεται στο πόπολο.

Αρνούμαι να λησμονήσω, για παράδειγμα, τις πατριωτικές κορώνες τού Τσοχατζόπουλου ή την ατάκα "όλοι για το σοσιαλισμό αγωνιζόμαστε" του Γ. Παπαντωνίου, που καλό θα είναι να αρχίζει να πακετάρει κι αυτός τα τιμαλφή του για να είναι έτοιμος όταν χρειαστεί να περάσει την πύλη των φυλακών Κορυδαλλού. Πατριωτισμό δεν πουλάνε, επίσης, και οι χρυσαυγίτες χιμπαντζήδες με τα μαύρα; Το ξέρουν όλοι αυτοί πόσο καλή μπίζνα είναι ο εθνικισμός και η μισαλλοδοξία. Οι υπόλοιποι, άραγε, το έχουμε αντιληφθεί ή εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι τα F-16 και τα Leopard είναι καλύτεροι προστάτες των συμφερόντων μας από την ταξική αφύπνιση;...


Δεν υπάρχουν σχόλια: