Μίλα μου για την "πατρίδα" για να αποκοιμηθώ...

Ακούγεται όμορφα στα αφτιά: "υπέρτατη ιδεολογία είναι η διάσωση της πατρίδας". Το είπε ο Αντ. Σαχλαμαράς για να δικαιολογήσει το νέο γύρο λιτότητας που θα πλήξει τους ίδιους και τους ίδιους. Μόνο που το πρόβλημα δεν είναι εθνικό, αλλά κυρίως ταξικό. Κι αυτό γιατί μπορούν κάλλιστα να σωθούν, όπως σώζονται ήδη, για παράδειγμα οι εφοπλιστές αυτής της χώρας, οι οποίοι συναποτελούν την έννοια της πατρίδας (μολονότι έχουν τα λεφτά τους οπουδήποτε αλλού), αλλά να καταστραφούν όλοι οι υπόλοιποι προκειμένου να ευημερήσουν λίγοι. Ποσώς με ενδιαφέρει αν ο δυνάστης μου ή ο υπεξαιρών το μόχθο μου λέγεται Γιάννης ή Γιόχαν. Το θέμα είναι αυτός να εξαφανιστεί κι αν για να τα καταφέρουμε πρέπει να συμμαχήσουμε με το Χανς και τη Γκρέτελ, θα ήταν ηλίθιο να το αρνηθούμε μόνο και μόνο γιατί οι τελευταίοι δεν είναι "ωραίοι ως έλληνες"...

Μπορείς να αγαπάς την πατρίδα σου δίχως να αγαπάς ταυτοχρόνως την κυβέρνηση, την εκκλησία ή τους κεφαλαιοκράτες της. Οποιοι προσπαθούν να επιβάλουν το αντίθετο δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να επιβεβαιώνουν τη γνωστή ρήση σύμφωνα με την οποία ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων. Οσο αυτός ο κόσμος χωρίζεται σε τάξεις και διέπεται από κανόνες που επιβάλλουν κοινωνικές ανισότητες είναι προφανές ότι τα συμφέροντα της ελίτ μιας χώρας δεν ταυτίζονται με αυτά της μεσαίας τάξης ή του προλεταριάτου της. Μπορεί σε ένα πλαίσιο διαφθοράς, ρουσφετιών, συμβιβασμών, εξαπάτησης, μιντιοκρατίας και κυρίως ανεπαρκούς εκπαιδευτικού συστήματος να διασφαλίζεται για μεγάλο διάστημα η κοινωνική ειρήνη, ωστόσο αυτή αποδεικνύεται χτισμένη στη λάσπη όταν η απληστία των οικονομικά ισχυρών σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της.

Αυτήν την εποχή ζούμε εδώ και τρία χρόνια, την εποχή που πίσω από τις εκκλήσεις για εθνική ενότητα κρύβεται η ποντικοπαγίδα τής εξαθλίωσης των πολλών προς όφελος των λίγων. Επομένως ένας ταξικός εμφύλιος όχι μόνο δεν είναι αντεθνικός, αλλά αναγκαίος όσο ποτέ άλλοτε για όσους δεν θεωρουν απλώς πως πατρίδα είναι οι λόγγοι και τα ψηλά βουνά, αλλά κατά βάση οι άνθρωποι που στενάζουν κάτω από το ζυγό φαύλων "πατριωτών" και λοιπών "ελληναράδων"...