Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

Αφού δεν έχετε λεφτά για τους νοικοκυραίους, "ταΐστε" τους με βία...

Κάποτε οι...ζαρντινιέρες που βιαιοπραγούσαν σε βάρος φοιτητών ή οι δολοφονημένοι μετανάστες ήταν η εξαίρεση στον κανόνα. Ηταν οι εποχές που οι νοικοκυραίοι εξαγοράζονταν με μια θεσούλα στο Δημόσιο ή με μια Κοινοτική επιδότηση και δεν γύρευαν να κορέσουν την πείνα τους με αίμα στην αρένα. Οι καιροί, όμως, άλλαξαν για να παραμείνουν στην ουσία οι ίδιοι. Τώρα που η εξουσία δεν έχει τόσα χρήματα στο κρατικό ταμείο ώστε να μπορεί να δωροδοκεί τους μικρομεσαίους προκειμένου να κάνουν τα στραβά μάτια στο όργιο κατασώτευσης του δημόσιου πλούτου από λίγους, πρέπει με κάποιο τρόπο να απαλύνει τον πόνο στο λούμπεν προλεταριάτο, το οποίο όσο λούμπεν κι αν είναι, αν δε γίνει κάτι για να ξεγελαστεί κάποια στιγμή θα πάρει τα φραγγέλια και θα μαστιγώσει δίκαιους κι άδικους στο πέρασμά του. Κι αυτός ο τρόπος βρέθηκε, κι όσο οι δημοσκοπήσεις τον σιγοντάρουν τόσο θα κλιμακώνεται, αφήνοντας τη δημοκρατία και τη δικαιοσύνη νεκρές στο πέρασμά του. Λέγεται νόμος και τάξη, νόμος όπως τον διαμορφώνει το κατεστημένο και τάξη όπως την πλασάρουν τα διαπλεκόμενα μίντια...

Ποιός, αλήθεια, μπορεί να πιστέψει την αστυνομία όταν για πολλοστή φορά επιρρίπτει την ευθύνη αλλού για το γεγονός ότι συλληφθέντες της εμφανίζονται σε φωτογραφίες να μοιάζουν περισσότερο με βασανισμένους κρατούμενους του Αμπου Γκράιμπ ή του Γκουαντάναμο παρά με κατηγορούμενους οι οποίοι σε μια ευνομούμενη κοινωνία διατηρούν το τεκμήριο της αθωότητας; Πάλι φταίνε οι εξτρεμιστές αριστεροί και τα ξένα μέσα ενημέρωσης, που θέλουν να σπιλώσουν τη χώρα μας, για τις εικόνες φρίκης που παρέλασαν μπροστά από τα μάτια μας κι αυτό το Σαββατοκύριακο; Ας υποθέσουμε πως οι νεαροί τής Κοζάνης είναι οι πιο επικίνδυνοι κακοποιοί τού κόσμου, ας πούμε για παράδειγμα πως είχαν ιδρύσει τράπεζα, κερδοσκοπούσαν πουλώντας κι αγοράζοντας αέρα κοπανιστό, διέθεταν οφσόρ εταιρείες ή ψήφιζαν νόμους που βόλευαν τους νταβατζήδες τους. Και πάλι κανένας μπάτσος δεν έχει το δικαίωμα ούτε καν να τους γρατσουνίσει, παρά μόνο σε ύψιστη ανάγκη. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν αυτή ήταν η περίπτωση της Κοζάνης. Γνωρίζοντας, όμως, το εγκληματικό παρελθόν τής ελληνικής αστυνομίας και τις θατσερικού τύπου εντολές που έχει λάβει από την πολιτική της ηγεσία, έχω πολλές αμφιβολίες για το αν δε γίναμε ξανά μάρτυρες κατάχρησης εξουσίας, για να αναφερθώ με τη μέγιστη δυνατή ευγένεια στην κτηνωδία...
Ελλείψει πραγματικής τροφής το μενού θα έχει πολλή βία από εδώ και πέρα. Οι νοικοκυραίοι πρέπει να τρομοκρατηθούν ακόμα περισσότερο, γι' αυτό και η καταστολή ατομικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, καθώς και η δαιμονοποίηση της αλήθειας θα σερβίρονται σε όλο και ισχυρότερες δόσεις. Με το ένα χέρι θα μας αρπάζουν ό,τι έχει απομείνει στα πορτοφόλια μας και με το άλλο θα μας δέρνουν για να καθόμαστε φρόνιμοι μπροστά στη σφαγή μας. Με το στόμα τους θα μας μιλούν για καλύτερες ημέρες, την ώρα που θα κλείνουν τα μάτια και τα αφτιά τους για να μη βλέπουν και να μην ακούν τις κραυγές των απελπισμένων. Κι όλα αυτά σε ένα σκηνικό που θα θυμίζει όλο και περισσότερο δικτατορία κι όλο και λιγότερο δημοκρατία...

Δεν υπάρχουν σχόλια: