Πέμπτη 29 Μαρτίου 2012

"Δημοκρατία" των πολιτικάντηδων και των τεχνοκρατών...



Πόσο δίκιο είχε ο Λουκιανός Κηλαηδόνης όταν μας παρότρυνε τραγουδιστά να λέμε όχι στους τεχνοκράτες! Κι αν το παράδειγμα του Λ. Παπαδήμιου δεν ήταν αρκετό, έρχεται τώρα ο Γ. Μπαμπινιώτης να μας αποδείξει ότι αν υπάρχουν ακόμα πιο ακατάλληλοι από τους πολιτικούς για να μας κυβερνούν αυτοί είναι οι άνθρωποι της αγοράς ή των συντεχνιών, οι οποίοι όταν αναλαμβάνουν δημόσια αξιώματα το πρώτο πράγμα που έχουν στο μυαλό τους είναι η υπεράσπιση των συμφερόντων του κλάδου τους και, δευτερευόντως, των υπόλοιπων ελλήνων...

Το περασμένο καλοκαίρι πέρασε, με ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ένα νομοσχέδιο για τα πανεπιστήμια το οποίο κινείται στο σωστό πλαίσιο. Προφανώς κι αυτό θα έπρεπε να αφεθεί να εφαρμοστεί για να αποδειχθεί αν όντως είναι αποτελεσματικό ή όχι, μόνο που είναι άλλαι αι βουλαί του νέου υπουργού Παιδείας, ο οποίος είναι γνωστός για τις παλαιολιθικές αντιλήψεις του και για τον θαυμασμό του για "προσωπικότητες" τύπου αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου. Πρόθεση του Γ. Μπαμπινιώτη είναι να αναστείλει τουλάχιστον εκείνες τις διατάξεις του νόμου που ενοχλούν την κλίκα του, κυρίως την εξάρτηση της χρηματοδότησης των ΑΕΙ από την εκλογή Συμβουλίων Διοίκησης στα οποία μπορεί και να μη συμμετέχουν πανεπιστημιακοί. Ως πότε, όμως, οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη ο τόπος θα εξαρτώνται από τη "μεγαθυμία" πολιτικάντηδων όπως ο Μ. Βορίδης, για να θυμηθώ τα ταξί, ή αναχρονιστών "ειδικών";...

Σε μια δημοκρατία όνομα και πράγμα οι αποφάσεις δεν είναι δυνατό να λαμβάνονται από μια κοινοβουλευτική ολιγαρχία των 300, οι οποίοι φορούν το μανδύα της λαϊκής νομιμοποίησης επειδή ψηφίζονται κάθε τέσσερα χρόνια από ένα εκλογικό σώμα και ύστερα νομοθετούν ελέω θεού. Δε μπορεί, επίσης, η τύχη των πολλών να αποφασίζεται από τις κρίσεις "επαϊόντων", οι οποίοι είτε δε διαθέτουν σφαιρική αντίληψη των πραγμάτων είτε αυτή περιορίζεται στα στενά όρια του ατομικού ή του επαγγελματικού τους συμφέροντος. Σε μια δημοκρατία που τιμά το όνομα και την ιστορία της οι αποφάσεις λαμβάνονται από την πλειονότητα του λαού κι αυτό όχι γιατί αυτός είναι απαραιτήτως σοφός, αλλά γιατί από τη στιγμή που κανείς από εμάς δεν είναι αλάνθαστος είναι προτιμότερο τα λάθη να γίνονται από τους πολλούς παρά από τις μειοψηφίες. Πόσω μάλλον όταν αυτές, όπως συμβαίνει με την παρούσα κυβέρνηση, δεν έχουν κρατήσει ούτε καν τα συμβατικά δημοκρατικά προσχήματα για να ανέλθουν στην εξουσία...

Δεν υπάρχουν σχόλια: