Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Ο τσιλιαδόρος δεν είναι δολοφόνος...



Το πολιτικό σύστημα έχει αποδείξει ότι είναι καταστροφικό, τώρα θέλει να μας πείσει ότι είναι κι αυτοκαταστροφικό! Δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η διστακτικότητά του να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές. Ο χρόνος που θέλει να κερδίσει θα είναι κι ο χρόνος που θα φέρει την απόλυτη εξαφάνισή του, κι αυτό γιατί με την πολιτική που έχει αποφασιστεί το τελευταίο πράγμα που πρόκειται να συμβεί θα είναι η συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Τα μέτρα που θα λαμβάνονται θα είναι όλο και πιο επώδυνα: ούτε οι ίδιοι οι υπουργοί, άλλωστε, δε μπορούν να κρύψουν πως έρχονται νέες μειώσεις, για παράδειγμα, στα εφάπαξ και στις συντάξεις, ενώ ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης και των διαπλεκόμενων Π. Καψής μίλησε ανοιχτά για νέο "ψαλίδι" και στους μισθούς ώστε η επιστροφή στο 19ο αιώνα να είναι εξασφαλισμένη...

Οι εκλογές, επομένως, είναι μονόδρομος και για το σύστημα αν θέλει να επιβιώσουν, έστω κι οριακά, κάποια από τα κόμματα που το συναπαρτίζουν. Το ξέρουν και οι ίδιοι, εξάλλου, στο ΠΑΣΟΚ, στη Ν.Δ. και στη διαπλοκή γι' αυτό κι έχει ξεκινήσει μια πολύ καλά μεθοδευμένη προσπάθεια δήθεν επιβεβαίωσης του παγκάλειου "μαζί τα φάγαμε". Προσπαθούν να μας πείσουν πως όσοι οδηγοί ταξί έπαιρναν επίδομα τυφλότητας ή όσοι υπάλληλοι του ΙΚΑ κοιμούνταν "αγκαλιά" με τις μίζες αντιπροσωπεύουν το μέσο έλληνα που έβγαζε όλα αυτά τα χρόνια το ψωμί του τίμια για τον ίδιο και την οικογένειά του. Οι πολιτικοί ταγοί, εξάλλου, αδυνατούν να μας εξηγήσουν ποιοί ήταν εκείνοι που μοίραζαν επιδόματα για να επανεκλεγούν, δημιουργώντας κομματικούς και προσωπικούς στρατούς. Ποιοί ήταν εκείνοι, επίσης, που έκαναν την ατιμωρησία καθεστώς στην Ελλάδα, από τις πιο ασήμαντες περιπτώσεις μέχρι τις Siemens και τα υποβρύχια, ώστε να δημιουργούν συνενόχους στο πάρτι ρεμούλας που είχε στηθεί με τα χρήματα του ελληνικού λαού;...

Ολοι μας έχουμε ευθύνη γι' αυτό που συνέβη στη χώρα. Μόνο που εκείνοι που έφταιξαν λιγότερο είναι εκείνοι που τιμωρούνται περισσότερο από ένα φαύλο σύστημα που θα χρησιμοποιήσει μέχρι τις εκλογές κάθε επικοινωνιακή αλητεία ώστε να διασωθεί. Ακόμα και τη φτηνή και ποινικώς αστήρικτη εξίσωση του κατά συρροή δολοφόνου με τον τσιλιαδόρο που εκβιάζεται για να μπορέσει να επιβιώσει ή που ταΐζεται με ψίχουλα για να μη "βλέπει" το λουκούλειο γεύμα στο τραπέζι της εξουσίας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: