Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2012

Ο δημιουργός του έφυγε, ο "Θίασος" όμως έμεινε...



Δε μου αρέσουν οι ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου, που "γέμισαν μια γενιά με χασμουρητά", όπως εύστοχα είχε γράψει ο Δ. Σαββόπουλος! Για να σας πω τη μαύρη αλήθεια μου, προτιμώ την ελαφρότητα των μιούζικαλ της "Φίνος Φιλμ", τα οποία δεν παίρνουν στα σοβαρά τον εαυτό τους, από τις μακρόσυρτες, σπουδαιοφανείς πομφόλυγες του αδικοχαμένου σκηνοθέτη. "Ωραίο επικήδειο του γράφεις του ανθρώπου", θα μου πείτε! Ωστόσο, έχω βαρεθεί τις προκάτ αγιογραφίες για κάθε έναν που πεθαίνει, όπως αυτές, για παράδειγμα, για το Γ. Κεφαλογιάννη, οι οποίες "ξεχνούν" να αναφερθούν και στα σκοτεινά σημεία της ζωής του όποιου τεθνεώτα. Ας μάθουμε επιτέλους να συμβιώνουμε με τον θάνατο: κανείς μας δεν είναι άγιος όσο είναι ζωντανός και κανείς μας δε γίνεται μόλις εγκαταλείψει το μάταιο τούτο κόσμο. Αφήστε που θεωρώ πως οι πνευματικοί άνθρωποι, όπως αναμφίβολα ήταν ο Αγγελόπουλος, έχουν καθήκον να μιλούν, να μιλούν, να ξαναμιλούν και να φλέγονται σαν κίτρινα ρωμαϊκά κεριά, για να θυμηθώ τον Τζακ Κέρουακ, για όσα θλιβερά συμβαίνουν γύρω τους και να μην το κάνουν μόνο μέσω των δημιουργημάτων τους. Η τέχνη οφείλει να επικοινωνεί με τις μάζες και να μην αναλώνεται σε πνευματικό αυνανισμό για συγγενείς και φίλους...

Την ώρα, όμως, που ο Αγγελόπουλος έφευγε, ο..."Θίασος", για να θυμηθώ ίσως την καλύτερη ταινία του, έμενε στη σκηνή για να παρουσιάσει ένα ακόμα θλιβερό θέαμα! Τί να θυμηθώ και τί να ξεχάσω; Τους...αδιάβαστους Κατσέλη και Χρυσοχοΐδη, που με τα λεγόμενά τους ξεπέρασαν σε ανέκδοτα κι αυτόν ακόμα τον Τσακ Νόρις; Τον ανεκδιήγητο αρχιερέα της διαπλοκής Κ. Σημίτη, ο οποίος δε μας έκανε την τιμή ούτε καν να απαντήσει σε όσα τον κατηγορούσαν, και με το δίκιο τους, οργισμένοι πολίτες στο Βερολίνο; Ή την κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, που δεν είχε κανένα ενδοιασμό να υπερψηφίσει τα "ψαλίδια" σε μισθούς και συντάξεις, καθώς και τα χαράτσια; Οταν, όμως, κλήθηκε να απελευθερώσει το ωράριο των φαρμακείων για να μπορούν οι δύστυχοι κάτοικοι αυτής της χώρας να έχουν το φάρμακό τους τη στιγμή που το χρειάζονται, τότε θυμήθηκε το "αντιμνημονιακό" της πνεύμα και το καταψήφισε! Ο...θίασος ανάκραξε για μια ακόμα φορά: "οι συντεχνίες να είναι καλά και οι υπόλοιποι ας φαρμακωθούν"...

Δεν υπάρχουν σχόλια: