Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2011

Ολοι οι...θλιβεροί άνθρωποι του προέδρου!



Το να θεωρεί κάποιος τον εαυτό του ηγέτη ενώ είναι ηγετίσκος, πέρα από έλλειψη ευθυκρισίας μαρτυρά κι άνθρωπο αδύναμο ακόμα και να αντιληφθεί την τραγικότητα της υπόστασής του. Επιτρέψτε μου, όμως, να θεωρώ πως υπάρχει κι ένα είδος ανθρώπων ακόμα θλιβερότερο από εκείνους που προσκολλώνται στην εξουσία χωρίς να την αξίζουν και γιατί αυτή είναι το μόνο "επάγγελμα" που γνωρίζουν να κάνουν στη ζωή τους: πρόκειται για τους λακέδες αυτών των αρχηγίσκων, οι οποίοι ναι μεν θέλουν να διασκεδάζουν τα αφεντικά τους, ωστόσο στο τέλος αυτοί που το γλεντούν περισσότερο είναι όσοι αντιλαμβάνονται τη φαιδρότητα των γελωτοποιών τού "βασιλιά"...

Αυτό δε συμβαίνει, άλλωστε, τώρα και με όλους τους ανθρώπους του πρόεδρου Παπανδρέου; Την ώρα που εκείνος ταξιδεύει σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη για να επιλύσει και το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, αφού πρώτα έλυσε όλα τα εγχώρια και διεθνή οικονομικά προβλήματα, οι υποτελείς του, τύπου Καρχιμάκη ή Γερουλάνου, βγαίνουν κάθε τρεις και λίγο στα μέσα ενημέρωσης για να υπερασπίζονται τα ανυπεράσπιστα: δηλαδή τη χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης! Ούτε η κυβέρνηση του τουρίστα της Ραφήνας, άλλωστε, δεν είχε καταφέρει να πυροδοτήσει μια παγκόσμια κρίση...

Φυσικά κι αντιλαμβάνομαι την πρεμούρα όλων αυτών των πασοκοειδών, τα οποία γνωρίζουν ότι χωρίς το ρεζίλη των Παπανδρέου δεν έχουν κανένα μέλλον στο δημόσιο βίο της χώρας. Ούτε είμαι εγώ εκείνος που θα φορέσει "μαύρα" αν το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώσει μονοψήφιο ποσοστό στις ερχόμενες εκλογές, εφόσον αυτές δεν αναβληθούν επ' αόριστον μέχρι να διασωθούν οι γερμανοί και οι τραπεζίτες. Ωστόσο, αποτελεί προσβολή για τους αγνούς υποστηρικτές του συγκυβερνώντος κόμματος η εμφάνιση του ρεζίλη ως εγγυητή της ενότητας μιας παράταξης η οποία γιγαντώθηκε λόγω μιας ψευδεπίγραφης σοσιαλιστικής ρητορείας, παράμεινε στην εξουσία επί δεκαετίες εξαιτίας του "πράσινου" πελατειακού κράτους που καλλιέργησε και τώρα καταρρέει όπως καθετί που έχει φτιαχτεί στην άμμο. Ο ρεζίλης έκανε ό, τι ακριβώς κι ο πατέρας του: χρησιμοποίησε ωραίες λέξεις, όπως "διαφάνεια" και "πράσινη" ανάπτυξη, για να γραπώσει την εξουσία. Οι ηγέτες, όμως, δεν κρίνονται από τις δηλώσεις αλλά από τις πράξεις τους και σε αυτές τόσο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ όσο και οι κολαούζοι του "έγραψαν" κάτω από τη βάση πάνω από μία φορές και γι' αυτό δε δικαιούνται να ζητούν νέες ευκαιρίες...

Δεν υπάρχουν σχόλια: