Τρίτη 26 Ιουλίου 2011

Το αιώνιο ΠΑΣΟΚ...



Μετά και την απόφαση των Βρυξελλών της προηγούμενης εβδομάδας η κυβέρνηση δεν έχει καμιά δικαιολογία πλέον για να μην προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, οι οποίες έχουν αργήσει εδώ και δεκαετίες. Πολύ φοβάμαι, όμως, πως ο ρεζίλης των Παπανδρέου και οι υπουργοί του δεν θα μπορέσουν να διασχίσουν τον Ατλαντικό κολυμπώντας, όταν δυσκολεύονται ακόμα και στο να μην πνιγούν σε μια κουταλιά νερό...


Δείτε τί συμβαίνει, για παράδειγμα, με τους ταξιτζήδες δυο εβδομάδες τώρα: βουλευτές τού κυβερνώντος κόμματος, ακόμα και υπουργοί, επιτίθενται στο Γ. Ραγκούση, καταλογίζοντας στον υπουργό Μεταφορών την ευθύνη για το ότι οι αυτοκινητιστές καταλύουν, με το έτσι θέλω, κάθε έννοια νομιμότητας, υπερασπιζόμενοι στενά συντεχνιακά τους συμφέροντα. Αν υπάρχει κάποια ευθύνη τού κ. Ραγκούση στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι γιατί δεν έχει συλλάβει ούτε έναν από εκείνους τους τζάμπα μάγκες που με περίσσιο λαϊκισμό προχωρούν τις τελευταίες ημέρες σε χάπενιγκ ανευθυνότητας...

Οποιες ενστάσεις κι αν έχω για τον υπουργό Μεταφορών, οφείλω να ομολογήσω πως είναι από τους πιο αποτελεσματικούς υπουργούς τής κυβέρνησης. Ωστόσο ένας Ραγκούσης δε μπορεί να φέρει την άνοιξη σε ένα κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ, που έχει αγκιστρωθεί στην εξουσία εδώ και τρεις δεκαετίες όχι βεβαίως χάρη στην ιδεολογική του συνέπεια με τις αρχές της 3ης τού Σεπτέμβρη, αλλά εξαιτίας της δημιουργίας ενός συμπαγούς κομματικού στρατού, ο οποίος γαλουχήθηκε με τα "ιδανικά" τού ρουσφετιού και της ελάχιστης προσπάθειας. Αυτό το ΠΑΣΟΚ υπερασπίζονται πολλοί βουλευτές του κι όχι το σοσιαλισμό, που αν ρωτήσεις τους περισσότερους από αυτούς τί σημαίνει θα σε ρωτήσουν "τί έχω να κερδίσω από αυτόν"...


Η μάχη με τους ταξιτζήδες θέτει την κυβέρνηση προ των ευθυνών της: οφείλει να αποδείξει πόσο εννοεί τη μεταρρυθμιστική της προσήλωση ή αν, απλώς, είναι ένα ακόμα επικοινωνιακό πυροτέχνημα. Κι αυτό γιατί η ικανοποίηση του συμφέροντος των περισσοτέρων, προς την κατεύθυνση της δίκαιης αναδιανομής τού εισοδήματος, πρέπει να είναι η κόκκινη γραμμή τής κυβέρνησης και όχι, φυσικά, οι αντιδράσεις τού όποιου βαψομαλλιά ταξιτζή ή πονηρού πολιτευτή...

Δεν υπάρχουν σχόλια: