Παρασκευή 17 Ιουνίου 2011

Δεν θέλουμε τσίρκο, αλλά λύσεις...



Προκειμένου η απειλή σου να είναι αποτελεσματική, υπάρχει μια απαραίτητη προϋπόθεση: να είσαι έτοιμος να την κάνεις πράξη, αν τα πράγματα δεν έρθουν έτσι όπως τα επιθυμείς. Τί μας έχει αποδείξει η πολιτική τής Ευρώπης μέχρι τώρα; Πως δεν υπάρχει περίπτωση να μας πετάξει εκτός ευρωζώνης, στην παρούσα τουλάχιστον φάση, γιατί αυτό θα ήταν πολύ οδυνηρό κυρίως για τη Γερμανία και τη Γαλλία. Πώς απαντά, όμως, σε όλο αυτό η ελληνική κυβέρνηση; Υποκύπτει στον ίδιο εκβιασμό ξανά και ξανά, παρότι γνωρίζει το τέλος του σίριαλ...

Ο ρεζίλης των Παπανδρέου άλλαξε πρόσωπα στην κυβέρνησή του, φοβάμαι όμως πως δεν έχει αλλάξει ούτε πολιτική, ούτε τακτική. Είναι εύκολο να κερδίσει την ψήφο εμπιστοσύνης των ψοφοδεών βουλευτών του, οι οποίοι τον χειροκροτούσαν χθες δίχως ίχνος προσωπικής αξιοπρέπειας, σαν άλλοι γελωτοποιοί του βασιλιά. Ωστόσο, επαναλαμβάνω, δεν είναι η κοινοβουλευτική ομάδα τού ΠΑΣΟΚ που θα επιφέρει την κάθαρση στο δράμα, αλλά ο λαός και μόνο αυτός. Η ισχυρή του πίεση είναι η μόνη ικανή να μας γλιτώσει από το μεσοπρόθεσμο, όπως αυτό έχει παρουσιαστεί μέχρι τώρα...

Για να μην παρεξηγηθώ: αυτό δε σημαίνει πως δεν πρέπει να γίνουν σαρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Φυσικά και πρέπει να αλλάξει η δημόσια διοίκηση και το παραγωγικό μοντέλο της χώρας, όχι όμως προς την κατεύθυνση της πλήρους αποδόμησης του κράτους και της φτωχοποίησης του μεγαλύτερου μερους του ελληνικού πληθυσμού. Αντιθέτως, χρειαζόμαστε ένα μικρότερο, αλλά αποτελεσματικότερο κράτος, στο οποίο δεν θα έχουν θέση τα ανίκανα κομματόσκυλα, αλλά κυρίως νέοι άνθρωποι, με φρέσκιες ιδέες και διάθεση για δουλειά. Και, φυσικά, μια δίκαιη ανακατανομή του πλούτου, με την περιστολή της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής...

Ο Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ έλεγε πως πρωταρχικός σκοπός κάθε οικονομίας πρέπει να είναι η αποφυγή της ύφεσης και η αποτροπή της γιγάντωσης της ανεργίας. Σε αυτό το μοντέλο δεν έχει θέση η λιτότητα επί δικαιών κι αδίκων, όπως την εννοούν οι τροϊκανοί. Μακάρι η νέα κυβέρνηση, υπό την ασφυκτική πίεση της κοινής γνώμης, να το αντιληφθεί όσο είναι καιρός...

Δεν υπάρχουν σχόλια: