Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

Κάνε μου λιγάκι...μπεεε!


Ξέραμε πως η δημοκρατία μας ήταν κληρονομική: οι δυναστείες των Παπανδρέου, των Καραμανλήδων, άντε και των Μητσοτάκηδων διοικούν τη χώρα εδώ και δεκαετίες. Αυτήν την εβδομάδα μαθαίνουμε κι επισήμως, από τα χείλη του κυβερνητικού εκπροσώπου, πως η δημοκρατία μας είναι μια κληρονομική απολυταρχία: σε αυτήν ο πρωθυπουργός αποφασίζει για το αν οι υπουργοί και τα στελέχη του κόμματός του θα εκτεθούν ως υποψήφιοι περιφερειάρχες ή όχι...
Από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΠΑΣΟΚ, Χ. Παπουτσή άκουσα, μάλιστα, και το απίστευτο σόφισμα πως οι βουλευτές μπορούν να αρνούνται στον πρωθυπουργό, αλλά όσοι δεν είναι μέλη του Κοινοβουλίου κι έχουν τοποθετηθεί υπουργοί είναι υποχρεωμένοι να υπηρετούν πιστά το βασιλιά. Συγγνώμη, τον πρωθυπουργό ήθελα να γράψω...
Αλήθεια, αυτή είναι η νέα εποχή της διαφάνειας και της αξιοκρατίας που προπαγάνδιζε πέρυσι ο αρχηγός Γιωργάκης κατά την προεκλογική περίοδο; Γιατί το να θεωρείς τους υπουργούς σου πρόβατα είναι τόσο παλιά νοοτροπία όσο και οι φαραώ...
Αναρωτιέμαι, επίσης, πώς θα υπηρετήσουν τον "Καλλικράτη" άνθρωποι που δεν θέλουν να ασχοληθούν με αυτόν. Μου θυμίζει τις κόρες που τις πάντρευαν τα παλιά χρόνια με το ζόρι με μεγαλύτερους και πλουσιότερους από αυτές και οι γονείς τους τις έλεγαν πως θα τους αγαπήσουν στην πορεία ή, τέλος πάντων, πως ο έρωτας δεν κρατά για παντά! Ε, λοιπόν, ο έρωτας δεν ερχόταν ποτέ. Απλώς καταστρεφόταν η ζωή των θυγατέρων και των παιδιών τους...

Δεν υπάρχουν σχόλια: