Σ' αγαπώ πολύ

Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που τραγουδούν με το που χαράζει μέχρι που νυχτώνει. Οχι απαραίτητα γιατί είναι χαρούμενοι, αλλά γιατί έτσι βγάζουν γλώσσα στις στενοχώριες. Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που εργάζονται τίμια μέρα νύχτα, άνθρωποι που θα μπορούσαν να βάζουν το χέρι στο βάζο με το μέλι, αλλά που δε μπαίνουν καν στον πειρασμό να ανοίξουν το καπάκι...

Υπάρχουν άνθρωποι που δεν παρακαλούν τον θεό, ούτε απογοητεύονται από την κραυγή της απουσίας του. Γνωρίζουν πως το τελειότερο ον, μέσα στην ατέλειά του, είναι ο άνθρωπος και το μόνο που του λείπει είναι η αυτοπεποίθηση να σκοτώσει τους θεούς...

Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν τη ζωή, της μιλούν, της γελούν, αλλά της κάνουν και παράπονα γιατί εκείνη τους αγαπά λιγότερο. Υπάρχουν άνθρωποι που παντρεύονται, κάνουν παιδιά, τα μεγαλώνουν με όλη την αγάπη που μπορεί να μαζευτεί σε μια ψυχή, χωρίς να νοιάζονται αν η ιστορία ασχοληθεί μαζί τους. Εκείνη, άλλωστε, αγαπά τη φιλοδοξία, δε δίνει δεκάρα για την αξιοπρέπεια. Οσο υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, θα υπάρχει και η μάνα μου. Κι ας γράφει ένα χαρτί της γραφειοκρατίας πως την έχασα σήμερα...