Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010

Οι θλιβεροί μας ηγέτες...


Με το ρυθμό που ακολουθεί η κυβέρνηση σε λίγο θα μας τελειώσουν τα γράμματα της αλφαβήτου, τα οποία υποδηλώνουν τα διάφορα σχέδια σωτηρίας της πατρίδας! Ομολογώ πως μπορεί και να έβλεπα θετικά την άγρια λιτότητα που εξαπολύει η κυβέρνηση, αλλά και την κριτική που της ασκεί η Ν.Δ., αν ίσχυε μια προϋπόθεση που έχει εξαφανιστεί εδω και χρόνια από την πολιτική ζωή της χώρας, αν υπήρξε ποτέ: η έννοια της αυτοκριτικής σε σημείο αυτομαστιγώματος...
Ακούω τον κ. Παπανδρέου να ρίχνει "στο πυρ το εξώτερον" την οικονομική πολιτική των κυβερνήσεων Καραμανλή. Και με το δίκιο του! Μόνο που καμιά χώρα δεν καταστρέφεται μέσα σε πέντε χρόνια παρά μόνο αν έχει περάσει πόλεμο. Το ΠΑΣΟΚ έχει διαχρονικές ευθύνες, που ξεκινούν από την αλόγιστη σπατάλη και τον ανεύθυνο δανεισμό της δεκαετίας του '80...
Από την άλλη, όμως, εξίσου θλιβερός είναι κι ο κ. Σαμαράς και οι συνεργάτες του, οι οποίοι εξακολουθούν να ομνύουν στον κ. Καραμανλή ωσάν να ήταν ο σωτήρας που απέρριψε ο άνους λαός. Θα ήμουν πιο θετικά διακείμενος προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αν συνειδητοποιούσε πως το κόμμα του δεν έχασε με δέκα μονάδες διαφορά τις εκλογές γιατί ο λαός παραπλανήθηκε, αλλά γιατί ο λαός κατάλαβε...
Δυστυχώς, σε αυτά τα δύο φιλαράκια από τα φοιτητικά τους χρόνια εναποθέτει η χώρα τη σωτηρία της. Μήπως, όμως, ρωτώ μήπως, θα πρέπει ο ίδιος ο λαός να αναλάβει τη σωτηρία του γιατί αλλιώς θα σωθεί μόνο η ελίτ;...

Δεν υπάρχουν σχόλια: