Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2010

Ο παράδεισος δε βρίσκεται πουθενά...


Ο Γούντι Αλεν έχει πει πως η μεγαλύτερη δυστυχία μας είναι πως δε μπορούμε να είμαστε κάποιοι άλλοι. Το λέω με αφορμή όλους εκείνους, ανάμεσά τους κι ο Γ. Παπανδρέου που θέλει να μας κάνει Δανία του Νότου, που βλέπουν τη ζωή στην Ελλάδα σαν κόλαση, σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει, για παράδειγμα, στην κεντρική και βόρειο Ευρώπη...
Σύμφωνοι, στην Ελλάδα δεν απολαμβάνουμε το κοινωνικό κράτος που απολαμβάνουν οι βορειοευρωπαίοι. Σύμφωνοι, δεν απολαμβάνουμε ούτε τις υποδομές και την πολιτική ηρεμία των βόρειων. Από την άλλη, όμως, δεν έχουμε τα αποκαλούμενα δωμάτια πανικού στα σπίτια μας, όπως ο δανός σκιτσογράφος που είχε κάνει τα περίφημα σκίτσα του Μωάμεθ και τον οποίο απειλούν οι φανατικοί. Οποιος έχει ζήσει στο εξωτερικό ή έχει περάσει τα σύνορα απλώς για τουρισμό δε βλέπει γύρω του ευτυχισμένες φάτσες. Αλλωστε, αν ίσχυε αυτό δεν θα βλέπαμε και τόσους "πολιτισμένους" βόρειους να ξεσαλώνουν κάθε καλοκαίρι στα ελληνικά νησιά...
Ηθικό επιμύθιο: δεν υπάρχει ούτε παράδεισος ούτε κόλαση. Ούτε στη γη ούτε στον ουρανό...

Δεν υπάρχουν σχόλια: