Αν η χθεσινή απόδραση του Βασίλη Παλαιοκώστα ( φωτό) και του Αλκέτ Ριζάι ήταν χολιγουντιανό έργο, όλοι θα λέγαμε πως επρόκειτο ένα αχρείαστο σίκουελ, αφού σε αυτό διαδραματίστηκαν όσα είχαμε δει και πριν από δυόμισι χρόνια...
Την ίδια ώρα, βρήκαν αφορμή πολλοί να "ξεσπαθώσουν" για τις συνθήκες ασφαλείας των ελληνικών φυλακών. Όταν, όμως, είχαν εξεγερθεί κρατούμενοι ανά τη χώρα, πριν από μερικούς μήνες, για τις συνθήκες διαβίωσής τους η κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης δεν ήταν, ακριβώς, παρόμοια. Κανείς, επίσης, δε διαμαρτύρεται για τους δικαστές και δικηγόρους που ζητούν το "χαρτζιλίκι" τους για να μη στείλουν ένα χρήστη πίσω από τα κάγκελα.
Σα να μην έφταναν, εξάλλου, τα δικά μας, στις ΗΠΑ δωρολήπτες δικαστές καταδικάστηκαν γιατί έστελναν ανήλικους σε...ιδιωτικές φυλακές, οι οποίες έδιναν το "μπαξίσι" τους στη δικαστική εξουσία.
Αν προσθέσει κανείς πως στα σωφρονιστικά καταστήματα κανείς δε...σωφρονίζεται, ίσως θα έπρεπε να πάρουμε σοβαρότερα τη σκέψη να τα καταργήσουμε, τουλάχιστον για τα περισσότερα των αδικημάτων. Ο σωφρονισμός μπορεί να γίνει και σε συνθήκες ελευθερίας ή μπορεί να πάρει τη μορφή κοινωνικής εργασίας. Ειδάλλως, ας παραδεχθούμε πως αυτή τη στιγμή το σύστημά μας είναι τιμωρητικό κι όχι σωφρονιστικό κι ας μένουμε ήσυχοι πως η κοινωνία μας είναι ασφαλής επειδή τα "πρεζάκια" και τα "κλεφτρόνια" είναι στη "στενή" και οι πολιτικοί και οι μεγαλοεπιχειρηματίες στα κοσμικά τους πάρτι...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου